ni Sor Juana Inés de la Cruz
aking salin
Sapagkat may mga paksaing nakikipagpaligsahan sa iba. Sadyang totoo ito para sa mga disiplinang nangangailangan ng ensayo. Maliwanag na habang kumikilos ang panulat ay nagpapahinga ang bruhula, at habang tinutugtog ang arpa, tahimik ang organo, et sic de caeteris. Dahil ito sa matinding gamit sa katawan na kinakailangan upang makamit ang kasanayan, at walang sino man sa mga sumusubok sa mga kasanayang ganito ang nakakakamit ng rurok ng kaalaman sa higit sa isa. Ngunit pagdating sa mga paksang pormal at spekulatibo, kabaligtaran ang umiiral. Nais kong himukin ang lahat ng tao, batay sa aking karanasan, na bukod sa hindi nila hinahadlangan ang isa’t isa, sa katunaya’y nagtutulungan pa sila, nagbibigay-liwanag at nagbubukas ng mga landas tungo sa isa’t isa, sa pamamagitan ng mga pagkakaiba-iba at mga kubling kaugnayan.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento