Mar 17, 2007

Darkfriend

I do not remember this day.

Dorothy Wordsworth
Diary entry
March 17, 1798

Dear Darkfriend, I ask you if you feel. Do you feel it as I do, how She rises from us or how we fall from Her, the She who is bigger than the sun? Bigger than allsuns, Darkfriend. Do you feel how the earth is merely a tear of Hers, and every day of our waking up and walking around describe the arc of an infinite fall? Do you feel this chill sometimes, this chill wholly, that She may have already forgotten She ever cried? That She who is beyond reason and memory and dream may have already denied that She was once lonely? And She cried forth our earth? Now She looks at this world with amusement – do you still feel her, She of the allfun? – as if it were a surprise toy. As if there were any other Kosmos it could come from, any other One Face. As if She was never alone, never will be, and thus never a mother.

Mar 4, 2007

Trilobite

Panaginip ng swimming pool(1) na nilulumot ang mga tile. Alam kong malalim. May mga nakaumang na tile na hinawakan ko upang makaangkla sa kailaliman. May mga trilobite(4) sa sahig at tila mga gaplatong pagong ang mga ito. Marami ang mga ito. Kapag umuusad ang isa, nakakaskas ang lumot(6) at nakikitang dilaw ang kulay ng tiles. Iniisip(8) kong mukhang helmet ng sundalo(9) ang trilobite. Iniisip ko rin na kapag binaligtad ko ito, masisipsip ko ang laman. Nag-iisip ako ng tinataktak na bulalo(12) sa ilalim ng tubig na paglaon ay dagat na(13). Hindi ko ginagalaw ang mga trilobite at hindi nila ako inaano. May trio(15) na mukhang ipis, mas maliit, at mas mabilis kumilos. Nagdesisyon ako na hindi trilobite ang mga ito at pinag-aapakan ko upang mapuksa.(18)

Mga sipi:
1—Siguro mula sa aking masayang karanasan sa elementarya at hayskul na may nakalaang quarter sa PE para sa mga liksyon sa paglangoy. Sa umpisa, pakiramdam ko nga nasa mater ang lugar.
4—Mula sa maagang pag-ibig sa paksa ng mga dinosaur, napasadahan ko rin ang mga mas sinaunang uri ng buhay. Mula pa sa maagang elementarya ang imahe ng trilobite.
6—Naglalaro sa isip ko habang inaalala ang kilos ng trilobite sa lumot ang mga kampanya sa unibersidad at bansa. Napapangiwi ako dahil ayokong gumawa ng koneksyon na hindi ko naman naisip habang nasa mismong panaginip.
8—Palaisip ako sa panaginip.
9—Helmet ng sundalo lamang at wala kalakip na konsiderasyon sa anumang partikular na digma o kung buhay o patay ang mga may-ari ng helmet. O kung nasaan sila relatibo sa tubig na ginagalawan ko.
12—Quisao o Tagaytay ang naiisip ko habang isinusulat itong nakagawiang sarbey ng mga batis at asosasyon ng mga imahe.
13—Malakas ang pakiramdam sa panaginip na nasa Lian, Batangas ang koneksyon sa dagat.
15—Malamang na hindi lamang tatlo. Maaaring umabot ng walo. Hindi maaaring dalawa lamang at hindi rin naman yata lumagpas sa sampu. Mahina akong magbilang sa panaginip.
18—May tsinelas akong suot. Nagtataka pa ako kung paano nagkatsinelas nang unti-unting nagising. Pagkagising, ang mapaklang pakiramdam na may hindi ako natapos. Bagay pa na parang hindi na ako kailanman magkakaroon ng pagkakataong tapusin ang panaginip.