Makuha sa Tingin

Bakit ka nagtatanong-tanong tungkol sa akin? Bakit hindi ako ang tanungin mo, harap-harapan? May gusto ka bang malaman? Lagi kitang nasasalubong sa mga koridor ng labirinto, hindi ka naman nagsasalita. Huwag mong akalaing madadaan mo ako sa pungay ng malalaki't nangungusap mong mga mata. Kapag hindi ka nagtigil sa pag-uusisa, tarsier ka, dudukutin ko kapwa ang mga iyan. Hindi mo ako makukuha sa tingin.

At ikaw, ikaw ba ang nagpapatanong tungkol sa akin? Bakit hindi mo ako tawagin at kausapin, tao mo ako di ba? Hindi ka pa ba masaya sa mga dinagit mo mula sa aking pangangalaga? Akala mo ba tapos na ako sa iyo kaya napakagaling mong ngumiti? Napakalapot pa ng laway mo. Huminga ka na sa espasyong ito at manahimik, kung hindi, gagagawin kitang ulol aso ka. Hindi mo ako makukuha sa ngiti.

Ikaw naman, bakit ka nanduduro, pinapakain mo ba ako? Mga magulang ko nga hindi ako dinuduro, akala mo palalampasin kita? Kung hindi mo naiintindihan ang mga puwersang katabi mo na, ano pa ang silbi mo? Wala akong paki kung kanino kang sugo. Lumagay ka sa lugar at dumistansya ka kung hindi makukuha mo ang nararapat sa iyo. Hindi mo ako makukuha sa daliri.

At ikaw, pinakamatapang sa lahat, bakit ka lumalapit? Naiintindihan mo ba ang pinapasukan mo? Alam mo ba ang lahat-lahat ng dapat malaman sa akin kaya't napagpasyahan mong tingnan ako nang ganyan at tanungin ng mga matatamis na walang-kapararakan? Lumayo ka na hanggang maaga at maagap. Hindi ako karapat-dapat. Hindi ako maaaring makuha.