Umaandar na ang bintana, kung gayon
ang mga puno, mga mala-kalansay na
Pilapil, irigasyon ng pawis . . .
at may dalang tao ang mga kamiseta.
Punong-puno ako ng pamasahe ngayon,
at hindi nangangailangan ng himpilan.
"Saan ho kayo?" Nais ko lamang lamnan
itong bintana. "Ikasa mo sa dulo."
May isang puno kung saan kung saan
inilibing ko ang bigay mong kuwintas.
"Amin lang po yung uwian sa dulo.
Dalawang daan tayo kung sa plaza."
1 komento:
Well, of course I don't know the language, so can't know the meaning, but there is something so appealing about the look of the text and what it seems like the sounds of the words would be if the poem were read aloud.
Mag-post ng isang Komento