“People were always skeptical after the procedure, refusing to accept that the loved one didn’t pass away, but safely transitioned into another form. Wendy knew she almost couldn’t believe it when it happened to Peter. She took a deep breath and chose her words delicately.”
Tatlong pangungusap ‘yan sila mula sa “Silvered Sentience,” ang huling kuwentong isinumite ni Paolo Torres sa aming klaseng HUM 160, isang dekada na ang nakalipas. Naging estudyante ko rin siya bago noon, sa HUM 1, unang beses namin, at tumatak siya sa akin kahit 150+ ang kanyang kaklase! Habambuhay na ang pagkakatatak na iyon.
Nagpapasalamat at nagkabatian nitong a-diyes ng Marso, kanyang ika-30 kaarawan. Kahit saglit lang.
Nakikiramay sa mag-anak at mga kaibigan. Paalam, Pao.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento