ni Raymond Carver
aking salin
Madilim na at hindi natural ang hapon.
Nang may namataang matandang babae sa bukid,
sa ulan, may tangan-tangang kabesada.
Nilakad niya ang landas patungo sa bahay.
Ang bahay sa likuran. Nangyaring
alam niya ang pagpasok ni Antonio Rios
sa oras ng kanyang huling pakikipagsapalaran.
Paano, huwag itanong sa akin kung paano, basta alam niya.
Kasama ng doktor at iba pang tao si Antonio.
Ngunit wala na silang magagawa. Kung kaya
dinala niya ang kabesada sa silid,
isinampay ito sa paanan ng kanyang kama.
Sa kama kung saan siya namimilipit, naghihingalo.
Umalis siya nang hindi nagbitaw ni isang salita.
Itong babaeng dati ay maganda at bata.
Noong si Antonio rin ay maganda at bata.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento