Ang dahong nangungunyapit pa sa puno
ng mga patunay, at kukulayan nang tumingkad
Lipas na ang silong para sa nakapagsarili
Saan aani ng pagsisisihan Ngunit tayo—
sino sa mga naglalambitin sa arko ang ating anak
Walang nakatitiyak kung mas gusgusin
ang naatasang maningil sa kanila nang totoo
magparusa, kung kailangan Araw-araw mang maghanap
lagas na ang mga ugoy ng kadena Nakiki-ukit
na lamang ng ngiti sa buhangin Ilan sa kanila
Sa nagpapadausdos sa yero, ang mga bata
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento