Sa wakas at salamat namang may foliong ganito mula sa UPLB Writers’ Club. Bilang ganti, handog ko sa kanila ito ring mga linyang handog nila sa atin:
Ilalapag ni TAO ang dalawang kahon ng robot na hiwa-hiwalay na ang katawan. Pwede ko silang maging kaibigan, alaga, o gawing uwak ng mga taong ayaw ko, nakakulong sa mapanghusgang aparador at pinagkaitan ng isa na naming hapunan (kunyari).
Katulad rin ng babaeng luhaan ang musmos na kalong niya: pati ang isang tasa, at skyflakes na nakasara pa.
“It’s playtime, Princess,” pakpak ay mababago ng isang lubid na nakatali dito; yung walang masyadong balahibo.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento