·
Before that, we define General Education as “a suite of courses that all undergraduate students, regardless of their major, must complete.” We hold it in common with the whole UP system, a true touchstone, hence our Tatak UP. GE prepares students for major courses. The slide says it “augments and rounds out the specialized knowledge that the students receive in their majors.” Kaya mainam mang makarami ng GE sa umpisa ng inyong buhay sa UP, mabuti ring kasangkap ang ilan nito sa mga junior or senior semesters ninyo. Layon nitong kausapin ang inyong mga kursong major, isakonteksto sila sa uniberso ng kaalaman, sa mas malawak at patuloy na aktibidad ng pag-alam. Sa ganitong paraan, nais kayong buksan ng GE sa maraming punto de bista, payamanin nang husto ang inyong paglalagi dito sa pamantasan.
Kasalo ninyo sa anim na GE ang buong UP Los Baños:
ARTS 1. Critical Perspectives in the ArtsCOMM 10. Critical Perspectives in CommunicationETHICS 1. Ethics and Moral Reasoning in Everyday LifeHIST 1/KAS 1. Philippine History/Kasaysayan ng PilipinasSTS 1. Science, Technology, and SocietyPI 10. The Life and Works of José Rizal
Makapipili rin kayo ng karagdagang tatlo mula sa labing-isang GE:
HUM 3. Reading Film, TV, and the InternetKAS 4. Ang Kababaihan sa Kasaysayan ng PilipinasMATH 10. Mathematics, Culture, and SocietyPHILARTS 1. Philippine Arts and CulturePHLO 1. Understanding PhilosophyPS 21. Wika, Panitikan, at Kultura sa Ilalim ng Batas Militar sa PilipinasSAS 1. Self and SocietySCIENCE 10. Probing the Physical WorldSCIENCE 11. Living Systems: Concepts and DynamicsSOSC 3. Exploring Gender and Sexuality WIKA 1. Wika, Kultura, at Lipunan
Ngayon natin balikan ang tanong, “Ano ang hinihiling sa ating edad ng GE?” Matandang usapin na ang kasarian at sekswalidad ng SOSC 3, pero hindi ba may mga pag-unlad dito na ngayon lang naitatala nang maayos-ayos, sa inyong henerasyon, mga identidad na ngayon lang naisasatinig nang bawas ang garalgal, buong tapang at pagmamalaki? Hinggil din sa bago ang kursong gaya ng HUM 3, na kung tutuusi’y tatlong panahon din, ang pelikula ng lolo’t lola, telebisyon ng ama’t ina, at ang internet na inyong-inyo, mga kabataan. At may PS 21 na nais tayong ibalik sa mga kahindik-hindik na ganap ng 50 taong nakalipas! Nais kayong maging 50 years old ng GE, at higit pa kung kasaysayan ng kababaihan sa Pilipinas!
Kinuha ko ang PHLO 1 sa UP Diliman kay Prop. Nap Mabaquiao, mga 25 taon na ring nakaraan. Hindi ko makalilimutan ang unang pahina ng pinabasa niyang aklat, ang Sophie’s World ni Jostein Gaarder. Doon ko nakilala si Goethe na gaya rin ni Rizal para sa akin, isang GE embodiment o taong GE: nobelista, siyentipiko, pulitikong tao. Ayon sa salita ni Goethe, mga 200 taong nakalipas, doon sa hawak kong aklat: “He who cannot draw on three thousand years is living from hand to mouth.”
“Siyang hindi nakikinabang mula sa tatlong libong taon ay nabubuhay nang isang kahig, isang tuka.” Parang magic sa akin ang mga salitang iyon, biglang hiniling sa akin na tumanda nang husto, balikan ang lahat ng yamang ipinundar ng mga kagaya kong tao sa loob ng libo-libong taon! Sa dakong matematika, halimbawa, kay tatanda na ng mga sistema ngunit alin ang pinakabata sa mga pangunahing numero? Ang zero na mga 1,500 taong gulang lamang! Bago noo’y hindi natin matanggap na kailangan/maaaring markahan ang wala—at gagamitin ito! Kung wala ang wala, kung hindi tayo tumawid mula Roman numerals tungo sa Hindu-Arabic, wala tayo ng kasalukuyang teknolohiya, wala lahat ng ating mga computer, mga gadget at apps na tila nilampasan na ang mga aklat sa pagkunekta sa higit pang tao at higit pang kaalaman.
Ngunit konserbatibo pa pala ang 3,000 taon ni Goethe, lalo kung mapapadpad tayo sa ilang unang ebidensya ng sining sa mga kuweba sa Espanya at Pransya, at ang natuklasan nitong 2021 lamang, sa kalapit-bahay natin, sa Sulawesi ng Indonesia, na hinihigop tayo tungo sa 44,000 na taong nakalipas, sa mga pigura ng hayop sa kuweba, mga hand stencil gaya ng pamba-vandal natin sa mga pader ng ating kabataan. Ngunit ang homo sapiens ay 200,000 taon na ayon sa ebidensya. Itong katawan natin, itong ganitong DNA, mahigit kumulang, ay nag-uumikot na sa daigdig nang ganoong katagal—ngunit hindi agad nagka-sining? Ano kaya ang “self” o “society” ng ating kanunununuan? Iyon ba ang isang kahig, isang tuka? Taong walang kasaysayan, walang matematika, walang siyensya—ngunit paparoon na rin siya ano? May kung ano na sa kaniyang panaginip. May namumuo. May uusbong patungo sa atin, kung nasaan tayo ngayon, dito, kung saan pinag-uusapan natin sila, sila na tayo rin. Dito sa kaparehas na daigdig na 4.6 bilyong taon na ang tanda.
Our activities in the laboratory, in the clinic, onstage, and onscreen, our daily walk to school, our ride home, all these should draw from fifty years of reclaiming democracy, 44,000 years of culture, 200,000 years of biological existence, and 4.6 billion years of physical possibility. Our now, though hopeful, is precarious. Forces at this very moment seek to separate us from our greater context, our shared humanity. Those who want your future will rob you of your past. Magpapakamusmos tayong lahat kung wala ang mga liksyon ng ating GE. Mauuwi tayo sa ngayon at sa ngayon lamang, isang ngayong walang balor o saysay: isang kahig, isang tuka.
Salamat freshies sa inyong presensya, sa ating pagkikita, at sa inyong walang kamatayang karunungan.
